υποδενδρούμαι

-όομαι, Α

γίνομαι ψηλός σαν δένδρο («μαλάχη εἰς ὕψος ἀναγομένη καὶ ὑποδενδρουμένη», Θεόφρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + δενδρῶ (< δένδρον)].